Στο Ίδιο Έργο Θεατές

Κάποιος να πάρει την πρωτοβουλία ΑΜΕΣΑ και να ξεκινήσει συνομιλίες με την Αστυνομία. Κάποιος Αθηναίος και διαδηλωτής, από αυτούς που έχουν μάθει τι σημαίνει δακρυγόνο. Δεν είναι δύσκολο, εδώ όλα τα τηλέφωνα των αστυνομικών υπηρεσιών• δεν χρειάζεται αυτός να είναι κομματικός και καλύτερα τα κόμματα να μείνουν απ’ έξω, τουλάχιστον στην αρχή των συνομιλιών. Η ιδιότητα και μόνο του πολίτη φτάνει.

Έχει καθιερωθεί ένα επικίνδυνο συμβόλαιο της βίας στις διαδηλώσεις, μολότοφ και πέτρες από τη μία, δακρυγόνα και γκλομπ από την άλλη. Το συμβόλαιο αυτό οξύνεται όλο και περισσότερο κι απ’ τις δύο πλευρές, φοβάμαι ότι βρίσκεται πλέον στην κόψη του ξυραφιού. Όχι μόνο στην επόμενη διαδήλωση θα βγουν όπλα και θα μετράμε νεκρούς – χώρια από το ξύλο, τα καμμένα μαγαζιά κ.λπ. – όχι μόνο αυτό... Η Ελλάδα θα διολισθήσει σε εμφύλιο πόλεμο. Και οι δυο πλευρές, η κάθε μια με τα δικά της ελαφρυντικά, θα ρίξουν χαρούμενα τη χώρα στο χάος.

Τα συναισθήματα είναι εντελώς χουλιγκανικά εκατέρωθεν και η μια πλευρά βλέπει την άλλη σαν σκουπίδι προς εξάλειψη. Αυτό πρέπει να σπάσει. Οι μολότοφ και τα δακρυγόνα πρέπει να σταματήσουν. Και οι δυο έχουν τα δίκια τους, όμως κανένας δεν έχει δίκιο. Και οι δυο έχουν άδικο, όμως δεν είναι απλά τα πράγματα. Όταν ξέρεις ότι στο πλήθος μπροστά σου παίζουν μολότοφ και οικοδομικά υλικά, είσαι με την ψυχή στο στόμα. Κι όταν ξέρεις ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να ψεκαστείς, να δαρθείς ή να ποδοπατηθείς από πανικοβλημένους συνδιαδηλωτές, ξεθάβεις το τσεκούρι του πολέμου. Κάποιος που μπορεί να συζητά σαν άνθρωπος ας ξεκινήσει μια πρωτοβουλία διαλόγου με την Αστυνομία. Αυτός που ξέρει τι σημαίνει δακρυγόνο να καθίσει στο τραπέζι μ’ αυτόν που ξέρει τι σημαίνει μολότοφ.

Διότι στην ίδια χώρα θα ζήσουν και ο μεν και ο δε. Πρέπει να βρουν έναν τρόπο να συνυπάρξουν. Στο ίδιο έργο θεατές είναι κι οι δυο, δεν το αποφεύγουν. Αν δεχτούμε τελειωτικά αυτήν την ερμηνεία, ότι οι [αστυνόμοι/διαδηλωτές] είναι οι απόλυτοι ήρωες και οι [διαδηλωτές/αστυνόμοι] τα απόλυτα σκουπίδια τότε, παιδιά, δεν ξέρω, ας το κλείσουμε το μαγαζί μια ώρα αρχύτερα... Η Ελλάδα χρεοκόπησε όχι μόνο ως οικονομία αλλά και ως κοινωνία, και ως ιδέα, της βάζουμε λουκέτο και τελειώνουμε.

Κάποιος Αθηναίος και διαδηλωτής ας ξεκινήσει ΑΜΕΣΑ μια πρωτοβουλία διαλόγου με αστυνομικούς. Τα τεχνικά θα βρεθούν στην πορεία – τι θα βγει προς τα έξω, πώς θα ονομαστεί η πρωτοβουλία, πότε και αν θα μπουν τα κόμματα κ.λπ. – όμως πρέπει να γίνει η κίνηση, να σπάσει ο χουλιγκανισμός. Ο κίνδυνος είναι η διολίσθηση προς τον εμφύλιο πόλεμο.

3 σχόλια:

  1. Ηλία, έλα, ησύχασε. Όλα καλά θα πάνε. Απλά έγινε πάλι ένα έκτροπο προχτές, από τα πολλά που έχουνε ακόμα να συμβούνε. Θα περάσουνε τα δύσκολα και μετά θα είμαστε όλοι καλά, κι αγαπημένοι, έτσι; Μόνο οι οπαδοί των συλλόγων θα σφάζονται μεταξύ τους, αλλά αυτοί είναι συναινούντες ενήλικες.

    Αλήθεια όμως, εδώ δεν έγινε εμφύλιος που σκοτώσανε το παιδί, το Δεκέμβρη, τότε. Τώρα θα γίνει; Όλα καλά θα πάνε, είπαμε. Αισιοδοξία, ΟΚ; :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος17/2/12

    Απαράδεκτο άρθρο, συγγνώμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έτσι το βλέπω, πάντως.
    Μη ζητάς συγνώμη (δεν υπάρχουν δρόμοι)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αδερφέ, δεν ξέρω τούτο το φεγγάρι
Στης καρδιάς της άδειας τη φυρονεριά
Πούθε τάχει φέρει, πούθε τάχει πάρει
Φωτεινά στην άμμο, χνάρια σαν κεριά.